W latach 70. na ulicach polskich miast pojawiły się nowe szybkobieżne tramwaje o nowoczesnej stylistyce. Wyróżniały się dużymi oknami, przestronnym wnętrzem i wygodnymi siedzeniami z żywicy. Szerokie lufciki w połączeniu z dużymi szyberdachami zapewniały bardzo dobrą wentylację, a seria grzejników oporowych była w stanie ogrzać wnętrze w okresie zimowym. Cztery pary drzwi umożliwiały szybką i wygodną wymianę pasażerską.

Komfortowe warunki pracy zapewniono również motorniczemu. Po raz pierwszy zastosowano pełne oddzielenie stanowiska pracy od przedziału pasażerskiego, choć kabina nie była zabudowana tak szczelnie jak obecnie. Dodatkową widoczność zapewniały szybki umieszczone tuż nad podłogą. Sterowanie pojazdem odbywało się za pomocą pedałów, podobnie jak w samochodach. Doborem przekazywanego do silników prądu rozruchu i hamowania zajmował się rozrusznik umieszczony pod podłogą naprzeciw drugich i trzecich drzwi.

W 1977 roku do Łodzi dotarły 2 pierwsze wagony, noszące oznaczenie 105NW. Rok później zrealizowano dostawę kolejnych 25 sztuk, oznaczonych jako 805N.

Od roku 1979 rozpoczęły się dostawy zmodernizowanej wersji 805Na. Różniła się przede wszystkim aparaturą elektryczną. Za plecami motorniczego umieszczono sięgającą sufitu szafę elektryczną. Zlikwidowano dodatkowe szybki w kabinie motorniczego. Dostawy serii 805Na zakończyły się w 1990 roku. Wagony sukcesywnie poddawano remontom i modernizacjom, które sprawiły, że jeszcze długo będą kursowały po ulicach naszego miasta.

Inaczej wyglądała eksploatacja serii 105NW i 805N. Z uwagi na odmienną aparaturę były niekompatybilne z 805Na i nie można było łączyć ich w składy. W latach 1984 i 1987 cztery pojazdy przebudowano na typ 805NS. Z kolei w 1986 roku jeden pojazd przebudowano na 805Na. Większość tramwajów, w tym ostatni 105Nw, została w ten sposób zmodernizowana w latach 1994-1995. Ostatnim czynnym 805N był służący do nauki jazdy wóz nr 1452, który skierowano do remontu kapitalnego w 2000 roku.

Ciekawie na tle historii układają się losy wagonu nr 2394. Zgodnie z metryką, został wyprodukowany w 1979 r. i dotarł do Łodzi w pierwszej serii wagonów 805Na. Posiadał charakterystyczne elementy dla wozów z tamtego rocznika: przedni grill zasłaniający gniazda sterowania ukrotnionego czy zewnętrzne osłony maszyn drzwiowych z okienkami.

W połowie lat 90. pojazd przeszedł remont kapitalny. Zyskał wtedy przyciski do otwierania drzwi przez pasażerów, maszyny drzwiowe z autorewersem, czy białe poręcze. W czasie remontu dokonano podmiany nadwozia na… pochodzące ze starszego modelu. Niezbicie świadczy o tym podłużny szyberdach w kabinie motorniczego, czy skośnie ustawiona pierwsza i ostatnia oprawa oświetleniowa przedziału pasażerskiego.

Oryginalne nadwozie od serii 805N było przyczyną, dla której Klub Miłośników Starych Tramwajów w Łodzi podjął starania o zachowanie tego pojazdu. Tramwaj trafił do Zajezdni Muzealnej Brus 22 lutego 2018 roku. Jest to pierwszy pojazd tego typu mający stały przydział na Brusie.

Obecnie tramwaj oczekuje na renowację. Docelowo ma w jak największym możliwym stopniu odzyskać wygląd charakterystyczny dla serii 805N.