W końcu lat 30. XX wieku KEŁ za dostawcę nowego taboru wybrała Towarzystwo Akc. Lilpop, Rau i Loewenstein. Nowe wagony zaprojektowano w ścisłej współpracy z biurem konstrukcyjnym Lilpopa. W latach 1938-39 złożono tam zamówienia na 34 nowe tramwaje – 24 silnikowe i 10 doczepnych. Dostawy rozpoczęły się w maju 1939 r. Do Łodzi udało się przetransportować 23 wozy. Pozostałe spłonęły w fabryce w wyniku niemieckich nalotów. Lilpopy III, bo takie oznaczenie otrzymały tramwaje, wyróżniały się na tle już eksploatowanych wagonów bardzo nowoczesną sylwetką.

 Po raz pierwszy zastosowano okna z uchylnymi lufcikami, a na pomostach fabrycznie zamontowano drzwi przesuwne. Co ciekawe, drzwi na drugim pomoście pierwotnie nie posiadały zewnętrznej klamki, ponieważ założono, że będą otwierane przez konduktora. Lilpopy III nie przeszły większych modernizacji. Podczas okupacji niemieckiej zamontowano w nich kierunkowskazy, a pięć doczep przebudowano na wozy silnikowe. W 1971 r. dwa wagony przebudowano na jednokierunkowe, ale ostatecznie całą serię wycofano z ruchu dwa lata później.

Do dzisiejszych czasów przetrwały dwa Lilpopy III o numerach 153 i 158. Oba były eksploatowane jako liniowe wagony silnikowe od czerwca 1939 r. i w stanie oryginalnym doczekały końca eksploatacji w marcu 1973 r. Następnie zostały przekwalifikowanena wagony gospodarcze nr 2015 i 2017. Wóz 158 w 1981 r. poddano renowacji na wagon historyczny. Wagon 153 przygotowano w latach 90. do remontu, jednak prac do dnia dzisiejszego nie wznowiono.